Şanghay’da Türk Lokantası (Melekler Sarayı)

Yine agir bir dekor var anlasilan, canim cekti bu arada:)

saray gibi yapmislar ist.rest. da oyleydi ama bu daha bir abartili,ihtisamli, yine de hosuma gitti:) hem zengin cinliler luksu sever bilirsiniz. acik bufesi sadece rmb100, simdilik yemekler vasat ama fiyat acayip uygun. ustasi adanali Nazim bey antalyadan gelmis ozel, ayran da icimlik, daha ne olsun:)

evet vasatti, ama usta cok daha iyi olacak diye soz verdi,guvendik:) tekrar gidecegiz haftaya

cok tesekkur ederim,benim icin cok guzel bir sayifa yapmissiniz,daha guzel olacagina soz vermistik,calisiyoruz,sarayimizda sizin gibi melekleri bekliyoruz……isletme sahibi

Merhabalar !
Kiymetli Turk arkadaslarim,sizin Melekler sarayi`resturanimiz icin verdiginiz dusunce ve yorumlariniza cok minettarim.
Sizin mutlulugunuz ve daha da kaliteli yemek kaliteli hizmet vermemiz icin kiymetli fikirlerinizi vermenizi rica ederim.
Melekler Sarayi

Bu restoranda alkol almanin yasak oldugu gidecek arkadaslarin aklina olsun. En son eylul sonu gitmistik

Tavsiyeniz üzerine bugün burayı da denemek istedim. Bu sefer kesişen caddelerden yola çıkarak bir yol tarifi hazırladım taksiciye. (Bkz. Şanghay Rehberi Tavsiye #13) 🙂 Malum ilk defa gideceğim bir yer olduğu için ve kartı olmadığından yine kımıldatamayacak mıydım taksiciyi acaba?

Bu kez kesişen caddeleri resepsiyondaki arkadaşa Çince yazdırıp öyle denedim ve sonuca ulaştım. Yeri bulunca bir o kadar da şaşırdım. MT Club’ın hemen arkasıymış halbuki. İki gündür oraya gidiyordum ama ön tarafından geçtiğim için farketmemişim hiç Melekler Sarayı’nı.

Girişte (Üst katı tercih ettim) sizi karşılayan Osmanlı Arması ile tüyler diken diken oluyor yavaştan. (Böyle durumlarda milliyetçiliğim tutar.) Daha sonra bahsedildiği gibi saray dekoru sizi cezbediyor. Türkiye’de olsa biraz ağır olmuş derdim ama buraya uygun olmuş. Buranın ihtiyacı var böyle şeylere. Ucu kıvrık çatıyı daha yeni gördüm Yu Yuan Garden’a gittim de öyle o da. Neyse devam edeilim izlenimlere; tuvaletlerdeki fayanslar bile özenle seçilmişti. Anadolu Restoran’daki “Tıkalı ambians” burada da varmıydı bilemeyeceğim, sadece elimi yıkadım. Dönüşte orada bulduğum fesle poz verirken fotoğrafın altına “Şanghay’da Inter forması giymiş fesli Türk” yazmayı düşündüm. Ondan sonra “Avrupa’da hala karikatürlerde Türkleri fesli bıyıklı çiziyorlar” diye yakınalım. Inter formasıyla çizseler daha mı iyiydi? Bayağı yozlaştık aslında biz de. (Bu arada sadece Inter değil sponsoru Nike olan tüm takımların tişörtü var. Benim milliyetçilik de buraya kadarmış 🙂 Ne yapayım ama, darısı Beşiktaşımın başına.)

Yağışlı havadan olacak ben gittiğimde kimsecikler yoktu. Türk lokantalarının en sevdiğim yanı olan ve Çin’de bünyeye sıvı gıda girişini sağlayan yegane seçeneğim olan az çorba ile başlıyorum “Vedat Milor’la pazar yemeği” tadındaki keşfime. “Altı ezmeli kebap”ı ilk defa burada gördüğümde hemen istiyorum ancak biraz sonra benim İngilizce, onun Türkçe konuşarak anlaşmaya çalıştığımız Uygurlu garson Murat Göğebakan’ın hüzünlü parçası eşliğinde kötü haberi veriyor, “Kalmamış…”

“Güzel pirzolam var” deyince jeton düşüyor ve elemanın Çince değil Türkçe konuşmaya çalıştığını anlıyorum. Meğer bizimkisi Uygur Türküymüş. Ufak bir “Memleket nere hemşerim?” diyaloğundan sonra pirzolaların ızgaraya atıldığını görüyorum. Her şey iyi gidiyor ama çorbamı bitirip kafamı kaldırınca şeffaf kokpitte alevlerin yükseldiğini farkediyorum. “Doğunun etini alıp batının alevde ızgarasında mı pişiriyorlar acaba?” diye düşünürken keşke karakaşlı Türk olsaymış diyeceğim aşçımız duruma müdahale ediyor. Bu alevlerin nedenini yemeğe başlayınca anlıyorum; “Kalp krizi davetiyecisi: Saf dana yağı!…” Hem de kurban bayramından kalan pişmiş 2 kilo kavurmada tortulaşan yağların toplamı kadar. Porsiyonun büyüklüğüne bu nedenle pek sevinemiyorum malesef. Normalin aksine menüde 2 adet görünüp aynı fiyata 5 adet gelince gözlerde dolar ($) işareti gibi pirzola işareti çıkıyor ancak “Keşke 4 olsaydı da yağları otopsi yapar gibi ayıklamaya çalışmasaydım” diye de düşünüyorum.

Tıpkı bankaları aradığımda ses kaydı yapıldığı için yetkili birilerinin dinleyip çözüm bulacağını umduğum gibi şikayetleri sıralamayacağım ama buradan okuduğum kadarıyla da yetkili olduğunu düşündüğüm Kamil Bey ve Asiye Hanım’a (hala öyleyse)atasözündeki gelin muamelesi yaparak ve hoşgörülerine sığınarak öneride bulunmak istedim birden. Türkiye’de olsam “Porsiyonu büyük tutup 2 lira daha fazlaya sat karnımız doysun” önerisini yaparım ancak bu kez “Fiyat aynı kalsın, porsiyonu 4’e düşürüp yağ oranını azaltın bence” olarak güncellemek istiyorum. (“Eee hani gelindi? Direkt olarak kızına söyledin böyle” dediğinizi duyar gibi oldum :))

Daha önce güvenip Anadolu Lokantası’nda tercih etmediğim ayranı burada deneyerek şeytanın bacağını kırmak istiyordum. Biraz müşkülpesent ve özellikle yoğurt konusunda seçici olduğumdan ilk başta hafif ekşi geldi tadı. Belki de Türkiye’deki gibi, “Siparişten önce gelip hemen bitirsin de ikinciyi söylesin” mantığıyla hareket edildiğinden ve benim de önümde yiyecek ve içecekten herhangi biri varken ekmeği veya yanına edilecek katığı beklemeyişimden böyle bir tat almış olabilirim. Zira sipariş gediğinde ekşilik kayboluyor gibi. Muhabbet açma isteğiyle unutmaya başladığım Türkçemle “Ayranın da ekşiymiş biraz” diye laf attığım Uygurlu arkadaş hemen içeri gidip ustaya bu bilgiyi iletiyor. Ses kaydının başarısı neticesinde bir şikayetin daha yetkilere ulaşmış olmasının verdiği memnuniyetle ama istediğim muhabeete ulaşamadan şekerparemle tatlı ihtiyacımı karşılamaya çalışıyorum. Aslında karşılanıyor da ama sütlü tatlının daha hafif olacağı kesin. Neyse onu da yarın iftarda deneriz. Onlar da kalmamıştı çünkü.

Hesabı ödemek için aşağı kata seğirttiğimde Uygurlu eleman elinde şemsiye ile bana eşlik ediyor. (Dışarıdaki merdivenler kullanılıyor aşağıya geçerken) Kasaya vardığımızda yine risk alarak (biraz da Yuan stoğumun azaldığını farkederek, ATMlerden çekerken iki saat bağlantı beklemek istemiyorum, bir de bereketi yok meretin hemen bitiveriyor; yine de zırt pırt dolar bozduracak yer aramaktan, ve sürekli komisyon ödemekten iyidir RMB kullanmak) kredi kartımı uzatıyorum Türk görünümlü Çince konuşan bir diğer elemana (bu sefer eminim Türkçe konuşmuyordu; belki Uygurcadır). İlk deneme her yerde olduğu gibi başarısız olunca yine sazımı aldım elime ve alışveriş yaptığım 10 yerin 8 inde yaptığım gibi Çipli kart kullanma talimatını yerine getirerek (7 ay mağazasda satışta çalışmıştım bu işimden iki önce) kendi kendimin ödemesini tahsil ettim. Sanırım burada bizim kadar kredi kartı kültürü oluşmamış. Ama yine de mükerrerlikten kurtulamadığımı ve korktuğumun başıma geldiğini akşam internet şubesinden esktereme baktığımda (yurtdışında kredi kartı kullanmayı düşünüyorsanız sık sık bu işlemi yapın) farkettim. Halbuki Uygurlu elemanı da uyarmıştım ama “mükerrer işlemler” haneme bir yenisi daha eklendi. Bankaya bildirince düzelir diye umuyorum, keyfimiz kaçmasın boş yere. O değil limitim doluyor böyle böyle. Otelde resepsiyondaki kız da mükerrer çekmiş fazladan bir 1500 RMB. Tiffany dedik bağrımıza bastık afacanlık yaptı Tiffany de. Gerçi ikisinin de art niyeti yok ama olan size oluyor uğraşırken. Uğraşmayım derseniz de olan giden paranıza oluyor. Bir de farkında da değiller zaten o işlemlerde pos slip vermediği için. Zaten anlaşamıyoruz bir de karşıdaki Türk olsa dahi anlatamayacağım sorunlar beni buluyor.

Ara ara başka konulara da dalıyorum böyle ama bu kredi kartı olayı mühim çünkü şifresiz de işlem yapıldığına şahit oldum burada. Büyük limitli kartlarınız varsa kullanırken dikkatli olun ya da gelmeden sınırlama koydurtun. Herkes bizim Uygurlu gibi iyi niyetli olmayabilir.

İyi niyetli diyorum çünkü candanlığı yeter, hata yapsa da. Sağolsun, aşağıya inerken bana eşlik ettiği şemsiyesi ile taksiye kadar geçirmesini istediğimde “Siz gidin” dedi. “E geri nasıl getireceğim şemsiyeyi?” deyince de “Hediye olsun, lazım oalcak” dedi. Şemsiye çok kaliteli veya normalde para verip alacağım birşey değildi ama o anki fırtınada dünyanın en değerli hediyesi oluvermişti birden. Hakkı varmış, o şemsiye sayesinde biraz turlayarak “Dalgalı havuz ve kumsal” planımın gerçek anlamda suya düşmesini biraz olsun bertaraf edebildim. (Gerçi alternatifi olan müze planı da yattı ama azcık tükanları gezebildim, eşe dosta cıncık boncuk aldım gökkuşağı renkli şemsiye sayesinde)

Neyseki hala Türkiye’den getirdiğim lokumlardan mevcut. Hediye iade edilmez belki ama başkaları da ıslanmasın diye ve sırf lokumu vermek için yarın iftarı orada yapayım diyorum. İnşallah methettiğiniz çoban kavurmayı tadar, sütlü bir tatlıyla da tatlı ihtiyacımı gidermekle kalmayıp sezonun ilk yaz orucunu Nirvana’ya erişerek nihayete erdiririm. (İnşallah Nirvana falan derken de çarpılmam, çarpılırsam da ne yapayım zaten sevabı size gidecekti Dinçer Bey :))

Oruçlu bir insandan daha aç biri varsa o da Çin’de oruç tutan birisidir. O yüzden nokta atış yaparak yemek hakkını iyi değerlendirmelidir. Bu arada Anadolu Lokantası’nda geçen 3. günümdü bugün ve esnaf abimiz halen bir “Hoşgeldin”i çok görmekte. O yüzden öğünün birini Melekler Sarayı’na kaydırma kararı aldım. Bu arada sahur için 02.00’ye kadar açık oludğundan Anadolu uygun gibi geldi. Yarın Melekler Sarayı’ndan paket yaptırmazsam bir şans daha vermek istiyorum Anadolu’ya sahurda.

Tüm İslam ve Şanghay aleminin Ramazanı mübarek olsun!

Yok ya aslında bu site sayesinde hevesimi alıyorum. Ben de böyle gezip, yeyip içip tavsiye veren adamlara (Ör: Vedat Milor) özendiğimden bir de biyolojik saatimin ayarını Türkiye’den değiştirmediğim için geceleri can sıkıntısından server’ınızda yer kaplıyorum öyle.

Buradan bu yorumu okuyup, “Alan var alamayan var”, “Ne görmemişsin; Almancı mısın bilader” diye çıkışanlar olabilir; haklılar. O yüzden dikkate almasınlar beni.

Ama şunu da belirteyim ki Şangay’a gelip de 100 RMB’lik yemeği yiyemeyecek adam varsa da “Ya ülkeye kaçak yollardan konteyner içinde gelmiştir ya da hobileri arasında ekonomik durumuna bakmadan hobi olarak Türkçe öğrenmeyi seçip, deli cinsel tacizde bulunmuş gibi gezi sitelerini okuyor” derim. Kusura bakmasın.

Aslında sizin bir yazınızın altında yorumda gördükten sonra aklıma geldi o açıklama da. Önlemimi erkenden alayım dedim 🙂 Bu aralar yeterince kulağım çınlıyor zaten.

ben daha önce guancu ve yiwu da bulundum sultan restaurantt çalıştım fırıncı pide ustasıyım.orada çalışmak istiyorum teşekkürler 0538 284 69 90

Tatilimin sonuncu gununde tesadufen buldugum inanilmaz guzel yemekleri olan, guleryuzlu personeliyle, harika bir atmosferde yemek yiyebileceginiz muthis bir mekan. Bir Shangai maceram daha olursa kesinlikle tekrar gidecegim bir mekan.

Merhabalar;

Benim bir sorum olacak Dinçer Bey bilginiz varsa yardımcı olabilirseniz çok sevinirim. Benim İstanbul’da çalıştığım firma Çin’den makine satın aldı, ve kurulumu için Çinli teknikerlerin buraya gelmesi gerekiyor, bu kişilere biz montaj vizesi aldıracağız tamam ama bunun için size hitaben bir davetiye mektubu yazmamız lazım.Ve problem şuuu :)Ben davetiye örneğini hiç biyerde bulamıyorum:( Nerden temin edebilirim örnek acaba

Çoook teşekkürler Dinçer Bey. Sanırım kendim yazabilirim bu bilgiler ışığında.Teşekkürler..Türkiye
‘den Shanghai’ya selamlar 🙂

ben lahmacun pide pizza ustasaıyım yurt dışında çalişmak istiyorum tel no 0545 627 23 86